Lucas, um homem de ferro con um braço de mais.
Se así nâo fosse, pescar-ía os polvos cos dentes, e facerse-ía peixe coma os demais moradores do mar da praia de Louro, o seu fogar, o seu sustento, os seus amigos, e os seus sonhos.
Foto: praia de Louro, 1976
Entradas
-Luquiñas, Lucas,
ResponderEliminar¿por que non cucas?,
¿por que non levas
as vacas xuntas?
-¡Elelo, elelo..!;
porque non quero.
Lucas por onde andas? Para me dar sonhos!
ResponderEliminarA man que lle daba de comer e sentido a unha vida ben difícil. Lucas o pulpeiro... de Louro, coñecedor dos hábitos secretos das fanecas e dos cefalópodos.
ResponderEliminar